30αντάρηδες

Κοντεύω τα 30. Οι γάμοι και οι βαφτίσεις είναι περισσότερα από τα πάρτυ. 2 είδη για τους τριαντάρηδες. Αυτοι που βρήκαν την καλή την κοπελίτσα αλλά θέλουν και μια πουτανίτσα γιατί βαρέθηκαν να πηδάνε μόνο την καλή κοπελίτσα, και αυτοί που λένε, οκ καλά πηδάμε τις πουτανίτσες αλλά να είχαμε και κανένα μωράκι να πηγαίνουμε σινεμά, να πιούμε ένα ποτάκι να κάνουμε καμμιά αγκαλίτσα.

Μήπως τελικά μας πιάνει "περίοδος" όταν μπαίνουμε στα 30?

Πολύ καλός φίλος, τα είχε ένα χρόνο με μια κοπελίτσα.Στην αρχή είχε την ετικέτα της κοπελίτσας για αυτόν, αλλά ταυτόχρονα την ετικέτα της πουτανίτσας για κάποιον άλλον. Τελικά της έμεινε η ετικέτα της πουτανίτσας. Ο πολύ καλός φίλος χαλάστηκε για 35 δευτερόλεπτα όταν έμαθε για το κέρατο (σκληρόπετσος γαρ) αλλά επίσης με το που μαθεύτηκε το κέρατο, έπεσαν να τον κατασπαράξουν άλλες 3 πουτανίτσες...Δεν τον χάλασε καθόλου.Μυστήρια τρένα οι γυναίκες. Μυστήριοι σταθμοί και οι άντρες.

Άλλος φίλος, έχει 3 κοπέλες ταυτόχρονα, και λέει δεν μπορώ άλλο θέλω να βρω μια καλή κοπέλα να κάνουμε σχέση, να κοιμόμαστε μαζί να ξυπνάμε αγκαλιά.Κοντεύω τα 30, πότε θα σοβαρευτώ? Μάλλον μας πιάνει "περίοδος".

Άλλος φίλος πάλι, χώρισε με την 32 χρονών αρραβωνιαστικιά του, αυτός 35, βρήκε μια 25αρα. Έχει χάσει 5 κιλά μέσα σε μια εβδομάδα. Τρελή γυμναστική...Θέλω να χάσω 5 κιλάκια ρε γαμώτο. Αναλογικά μάλλον πρέπει να βρώ μια 20αρα, όχι τίποτα έρχεται και καλοκαιράκι. Θα ρωτήσω πρώτα αν θα έχει πρόβλημα η κοπέλα μου. Αφού μου είπε ότι της άρεσαν τα κορμιά στους 300, κάτι πρέπει να κάνω για να την ευχαριστήσω και εγώ.


Τώρα τελευταία βρίζω πολύ. Το γιατί δεν το ξέρω, μάλλον θα φταίει η δουλειά.

Χύμα σκέψεις όπως λέμε χύμα κρασί...

Οδηγώ μπροστά από το Καλλιμάρμαρο, σταματώ στην κίνηση, το μάτι μου πέφτει σε μια στάση λεωφορείου και ειδικότερα σε μια κοπέλα που κάθεται στη στάση. Κάθεται οκλαδών στην στάση...άνετη η πρώτη μου σκέψη, με αυτοπεποίθεση η δεύτερη ίσως όμορφη η τρίτη.

Σταματώ σε ένα φανάρι στη Μιχαλακοπούλου, η γνωστή φάτσα, θέλει να μου καθαρίσει το παρμπριζ. Πόσα να καθαρίζουν άραγε αυτοί στα φανάρια, βγάζουν αρκετά για να ζήσουν?

Τι μπορεί να σκέφτεται κάποιος που με κοιτάει επίμονα καθώς περιμένω στην κίνηση?

Τι μπορεί να σκέφτεται κάποια που με κοιτάει επίμονα καθώς περιμένω στην κίνηση?

Γιατί να νιώθω πως ζω για να δουλεύω?

Τι πρέπει να κάνω για να το αλλάξω?

Πόσο όμορφο είναι το γεγονός ότι άρχισε να καλοκαιριάζει?

Που να πάω να πιώ ένα ποτάκι σήμερα?

Το μυαλό μου είναι γεμάτο σκουπίδια? Αυτές οι σκέψεις είναι σημαντικές? ή απλά είναι σκουπίδια που πρέπει να ξεφορτωθώ? Η μάνα μου θα έλεγε ότι είναι σκουπίδια. Η Εύα θα προσπαθούσε να αναλύσει την σκέψη μου. Εγώ απλά σκέφτομαι.
Δεν μπορώ να βάλω σε μια σειρά τον εαυτό μου.Έχω πρόβλημα οργάνωσης. Πώς θα το αντιμετωπίσω?