There are some points in time that you say enough...but then time passes again and you go on forgetting the "enough" or just going on without saying or doing anything to make "enough" definetely. It's been already 6 months since I changed my life rapidly...not much changed between us...apart from some serious clarrifications that have been given.

Δεν είχα διάθεση να γράψω τόσο καιρό αν και ήθελα. Σήμερα η θέληση μου ήταν πολύ μεγαλύτερη. Σήμερα καρφώθηκες ως δια μαγείας στο μυαλό μου χωρίς λόγο και αφορμή. Ίσως να φταίει το ότι φεύγω, ίσως να φταίει το ότι δεν νιώθω άνετα. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος. Δεν υπάρχει τίποτα.Απλά σε σκέφτομαι. Σκέφτομαι να σε πάρω να σε ρωτήσω τι κάνεις. Δεν θα το κάνω. Εύχομαι να είσαι καλά. Εύχομαι να είσαι χαρούμενη.

Whatever

I don't believe that anybody feels they way I do about you now…..

A lot, say that you are been born alone, you live alone and you die alone.

Is this a pessimistic point of view or a pragmatist opinion?

It's the same as seeing the glass of water half full or half empty.

It's the fucking coin that has 2 faces. Tales Heads….Yes No…

Δυο πόρτες έχει η ζωή άνοιξα μια και μπήκα.

Some times, you conclude, that being alone is a nice state of

finding yourself. On the other, hand, being lonely and feeeeeelllllllllll lonely, so

lonely (freddy mercury) you turn out to inherit depression.

I think sticking with depression would be better than sticking with persons that come into your life accidentally. Getting to know bodies, habits just for 5 hours, 50 minutes 5 minutes…waiting the minutes to pass in order the person to disappear have a cigarette and go back to yourself, to your depression.

Please don't do that again to me…..myself reminds me every time I am doing it. All the times I do it I consider that the past one was also the last one….but whenever a chance not to be left alone and not to think of you comes, I grab it without thinking the next mornings, the next minute’s consequences.

Again at the end of the day this works on your favour….

Τι κόλλημα τράβηξα….γιατί…πως που πότε….δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής (Πλούταρχος) και δεν πιάνω καθόλου Ρέμο γιατί δεν θα τελειώσω ποτέ το γράψιμο.

Πόσες φορές είπα δεν πάει άλλο η κατάσταση μαζί σου…αλλά δυστυχώς δεν έχω το

θάρρος να σε αφήσω να φύγεις από το μυαλό μου. Φαντάσου ότι και εγώ πλέον

βαρέθηκα να γίνομαι τόσο μελό μέσα μου.

Είναι κάτι νύχτες μοναξιάς που δεν ξημερώνουν, τα δικά σου λόγια σαν καρφιά μέσα

μου ματώνουν. Και είπα ότι δεν θα έπιανα καθόλου Ρέμο. Ήταν αδύνατον.

Χτες πήγα Ρέμο Μαρινέλλα. Εκπληκτικό σχήμα. Μοναδικές φωνές. Έφαγα τις φρίκες μου σε κάποια τραγούδια όπως και οι υπόλοιποι 4000 νοματαίοι που βρέθηκαν εκεί. Ωρέ που πάνε 4000 μόνοι τους….

Η Έυα ήταν πουτάνα γιατί είχε πάει με το μισό πληθυσμό του κόσμου. (Αδαμ και Εύα 2 άτομα...ο ένας ο μισός πληθυσμός )

Τι γράφει το μυαλό μου δεν ξέρω. Ρε τρελός δεν είμαι…απλά έχω ανοργάνωτο το
μυαλό μου. Για να είμαι ειλικρινής δεν με χαλάει. These are just random thoughts.

Random thoughts of you. Random thoughts on my love issues.

Πλέον έχω προεξοφλήσει τη θλίψη πώς εγώ και εσύ χάσαμε τόσα χρόνια με ανορθόδοξο τρόπο. Θα πει κάποιος δεν έχασες τίποτα μεγάλε κέρδισες σε εμπειρίες. Επαναλαμβάνομαι τα έχω ήδη πει. Αυτό απλά μου ήρθε γιατί μερικά από τα άτομα με τα οποία ήρθα κοντά lately μου εκμυστηρεύτηκαν πως βαρέθηκαν να πηγαίνουν μόνα τους σινεμά, εντάξει εγώ δεν πάω μόνος σινεμά αν και το έχω σκεφτεί και αυτό…απλά παίρνω το dvd και το βλέπω even better, βαρέθηκαν να τρώνε μόνα τους σε ταβέρνες, τι μας λες βρε, που εγώ ζορίζομαι να βρω και ταβέρνα με σπιτικό φαγητό γιατί έχω μπουχτίσει στην σταβλίσια μπριζόλα. Φασολάδα ρε, καμμιά φακί καμμιά φάβα…γιατί διαβάζουν μόνοι τους εφημερίδα, να σου πω καλύτερα να διαβάζω μόνος μου την εφημερίδα γιατί δεν αγχώνομαι να την διαβάσω και μετά να πρέπει να φύγουμε γιατί έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο. Anyway με λίγα λόγια κάποιοι βαρέθηκαν να τα κάνουν όλα αυτά μόνοι τους γιατί είδαν ότι ο χρόνος έχει περάσει και δεν έχει αλλάξει κάτι. Σινιάλα που λαμβάνω πως και ο δικός μου χρόνος θα περάσει και δεν θα έχω καταφέρει να βρώ έναν άνθρωπο να μοιραστώ κάτι μαζί του. Unless αν καταφέρω να ξεκολλήσω από το κόλλημα μου…να πιστεύω πως δεν είναι δυνατόν εγώ και εσύ να μην καταλήξουμε μαζί. Ε ρε καραμήτρο…πολύ ρομαντικός. Βρίσκεις?

Το καλύτερο της υπόθεσης είναι πως είμαι συνειδητοποιημένος. Συνεχίζω να επενδύω….σε μια επένδυση που μέχρι στιγμής δεν έχει βγάλει αλλά χάνει. Κάνω το γνωστό μουαγιέν*.

Την παλεύω ακόμα…αφού μπορώ και αυτοσαρκάζομαι. 

Εδώ ο άλλος έφαγε κέρατο…ένα βήμα πριν σοβαρευτούν….τι φρίκη μπορεί να έφαγε ο καημένος. Καλά θα πει κανείς και εσύ ρε καραμήτρο δεν έχεις φάει κέρατο…pretty much sure πως όχι. Ελπίζω να κράτησες τις αρχές σου αναλλοίωτες όπως και εγώ κράτησα τις δικές μου μαζί σου. 

Κάπου διάβασα, πως “Στον κόσμο τούτο δεν μπορείς να αριστεύσεις πραγματικά αν δεν ζεις σωστά”.

Ελπίζω να έζησα όσο πιο σωστά γινόταν μαζί σου και τουλάχιστον να πήρα το 19 γιατί το 20 είναι για τους τέλειους.

Anyway, αρκετά κλαψομουνιάστικα, δεν είμαι σεξιστής, απλά η ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια.

Θέλω να ελπίζω ότι θα συνεχίσω την ψυχοθεραπεία με το blog μου. Αλλά μου λείπουν τα θέματα…μονοπωλείς των θεμάτων στο μυαλό μου. 

Αρκετά λοιπόν ασχολήθηκα μαζί σου…ας σε αφήσω σε ησυχία μην πάθεις και τίποτα και μετά το έχω και κρίμα μέσα μου. Καλά αν πάθεις κάτι θα τρελαθώ στο λέω να το ξέρεις.

μουαγιέν*=αγοράζω σήμερα μια μετοχή με 1 ευρώ, αύριο πέφτει στο μισό 0,5 αγοράζω επίσης άλλη μια το κόστος μου από 1 ευρώ έχει πέσει σε 0,75 λεπτά.

Have a laugh...click the video.

Just have fun

Going International...

Job has been changed...life also...attitudes remain the same. I dont know if people change or not...soon I will found out If I can change my habits.

Μετά από την πίεση το άγχος το στρες, βγαίνεις έξω και διαπιστώνεις ότι τελικά ο κόσμος ζεί. Έχει νορμάλ δουλειές, νορμάλ payroll νορμάλ ρυθμούς...βέβαια και νορμάλ σπίτι. Ε...εγώ δεν θα έχω νορμάλ σπίτι. Δεν έχω σπίτι ούτε πατρίδα....

Όποτε επιστρέφω στο "εξοχικό" μου blog,είναι πάντα μετά από την επίσκεψη του "in my mp3 player"...

Lack of organisational skills, lack of persuative speech...I have to work on them.

Anyway...

Yesterday I have been accused that my love is not enough. Chasing the "American Dream" is just not enough in order to give to a family happiness. Yes I agree. Money cant buy happiness...but without money there is a great chance that happiness is absent.
I am risking to lose myself, my friends, my love...I know that at the end of the day the chasing will be compensating. "Να εύχεσαι να είναι μακρύ το ταξίδι" that will be all my gaining.:)

Staying at a hotel room,having practically nothing to do, no one to contact, no one to see. Just me and myself, travelling into thoughts. Η ώρα περασμένη 3 το πρωί, ξύπνησα αργά από την πολυτέλεια του απογευματινού μου ύπνου και τώρα απλά μου μένει να προσπαθήσω ξανά να βρεθώ στο κρεββάτι. Μαζεύω δυνάμεις...κάπου θα μου χρειαστούν :)

Θα είμαι και πάλι εδώ για να με βρώ και να μην χαθώ.

Does it worth chasing a dream that it does not want to be lived?

Κάποτε μου έλεγες σαγαπώ και το ένιωθα...τώρα πλέον δεν σου το λέω ούτε εγώ...

Κάποτε ήθελες να με βλέπεις και να επικοινωνείς μαζί μου συνεχώς...τώρα δεν το θέλω ούτε εγώ.

Κάποτε με έβλεπες και η καρδιά σου λαχταρούσε και εγώ το ένιωθα....συνεχίζω να θέλω να σε δω...αλλά δεν μπορώ να σταματήσω τις σκέψεις μου.

Άλλαξες δεν είσαι εκείνο το κορίτσι που κάποτε με αγαπούσε. Θα έλεγα ότι με αντιπαθείς...θα έλεγα ότι με αποθείς μακρυά σου...

Νιώθω ότι πολλά έχουν αλλάξει...αλλά δεν έχει αλλάξει η αγάπη μου για σένα.

Έχουμε και λέμε...

Πρέπει να τελειώσεις αυτόν τον πελάτη, επείγον SOS καιγόμαστε. Οκ βρήκαμε μια αρχή.

Με εκείνον τον πελάτη τι έγινε τελείωσε? Δεν τελείωσε, γιατί δεν τελείωσε, μα αφού διακόψαμε για τον τάδε πελάτη. Πρέπει να τελειώσει άμεσα. Έπρεπει να έχει τελειώσει χτες για την ακρίβεια και όχι αύριο, οκ. Πάει η αρχή μας ξανά μπήκαμε μέσα στο χάος. Κανόνισε για την επόμενη εβδομάδα πρέπει να είναι έτοιμος και ο τούδε πελάτης.ΜΜΜΜ, για να τελειώσει ο τούδε πελάτης θα πρέπει να δουλέψω απο αυτήν και την επόμενη εβδομάδα και πρέπει να τελειώσω και όλους τους άλλους πελάτες...ΜΜΜΜΜ καλά δεν ξέρω τι θα κάνεις πρέπει να τελειώσουν....

Πόσο μου αρέσουν αυτά τα managerika levels. Είναι καταπληκτικά.Το όλο σκηνικό μου θυμίζει την παροιμία, λέει το αφεντικό στο σκύλο του και ο σκύλος στην ουρά του. Ο σκύλος είμαι εγώ φυσικά ;).

Λύση βρήκα, κλωνοποίηση. Να με κλωνοποιήσω και να βγάζω τετραπλάσιο όγκο δουλειάς. Δεν θα κολλάω και ένσημα στους κλώνους μου οπότε όλα μέλι γάλα.Όλα για τους πελάααααααααααααατεεεεεεεες μου.


Ρε ουστττττττττττττ

Μια μικρή αφιέρωση για όσους τρέχουν με τη δουλειά τους, όσοι κατάλαβαν κατάλαβαν.

30αντάρηδες

Κοντεύω τα 30. Οι γάμοι και οι βαφτίσεις είναι περισσότερα από τα πάρτυ. 2 είδη για τους τριαντάρηδες. Αυτοι που βρήκαν την καλή την κοπελίτσα αλλά θέλουν και μια πουτανίτσα γιατί βαρέθηκαν να πηδάνε μόνο την καλή κοπελίτσα, και αυτοί που λένε, οκ καλά πηδάμε τις πουτανίτσες αλλά να είχαμε και κανένα μωράκι να πηγαίνουμε σινεμά, να πιούμε ένα ποτάκι να κάνουμε καμμιά αγκαλίτσα.

Μήπως τελικά μας πιάνει "περίοδος" όταν μπαίνουμε στα 30?

Πολύ καλός φίλος, τα είχε ένα χρόνο με μια κοπελίτσα.Στην αρχή είχε την ετικέτα της κοπελίτσας για αυτόν, αλλά ταυτόχρονα την ετικέτα της πουτανίτσας για κάποιον άλλον. Τελικά της έμεινε η ετικέτα της πουτανίτσας. Ο πολύ καλός φίλος χαλάστηκε για 35 δευτερόλεπτα όταν έμαθε για το κέρατο (σκληρόπετσος γαρ) αλλά επίσης με το που μαθεύτηκε το κέρατο, έπεσαν να τον κατασπαράξουν άλλες 3 πουτανίτσες...Δεν τον χάλασε καθόλου.Μυστήρια τρένα οι γυναίκες. Μυστήριοι σταθμοί και οι άντρες.

Άλλος φίλος, έχει 3 κοπέλες ταυτόχρονα, και λέει δεν μπορώ άλλο θέλω να βρω μια καλή κοπέλα να κάνουμε σχέση, να κοιμόμαστε μαζί να ξυπνάμε αγκαλιά.Κοντεύω τα 30, πότε θα σοβαρευτώ? Μάλλον μας πιάνει "περίοδος".

Άλλος φίλος πάλι, χώρισε με την 32 χρονών αρραβωνιαστικιά του, αυτός 35, βρήκε μια 25αρα. Έχει χάσει 5 κιλά μέσα σε μια εβδομάδα. Τρελή γυμναστική...Θέλω να χάσω 5 κιλάκια ρε γαμώτο. Αναλογικά μάλλον πρέπει να βρώ μια 20αρα, όχι τίποτα έρχεται και καλοκαιράκι. Θα ρωτήσω πρώτα αν θα έχει πρόβλημα η κοπέλα μου. Αφού μου είπε ότι της άρεσαν τα κορμιά στους 300, κάτι πρέπει να κάνω για να την ευχαριστήσω και εγώ.


Τώρα τελευταία βρίζω πολύ. Το γιατί δεν το ξέρω, μάλλον θα φταίει η δουλειά.