Saturday, October 28, 2006

Δεν ξέρω τι να πώ...

Αλλά θέλω τόσο πολύ να γράψω. Δυστυχώς δεν ήμουν ποτέ καλός στον χειρισμό του λόγου. Έτσι έχανα πάντα το δίκιο μου γιατί άλλα ήθελα να πω και άλλα έλεγα.

Η ουσία πάντως είναι ότι αυτό το bloggaki με βοηθάει στο να ξεπερνάω τις ψυχολογικές μου "πτώσεις τάσεως". Πάντα ήθελα να επισκεφτώ έναν ψυχαναλυτή. Αλλά ντρέπομαι, τι να του πω τι να μου πει αφού ξέρω πως να λύσω τα προβλήματα μου, αλλά πολλές φορές δεν κάνω τίποτα για αυτά. Είμαι ένα τεμπελόσκυλο που δουλεύει καθημερινά 10 με 12 ώρες.

Τις προάλλες που βρεθήκαμε ένιωσα πολύ καλά, αλλά επίσης ένιωσα ότι έφυγε πλέον η κάψα για σένα. Το ίδιο ένιωσα εδώ και πολύ καιρό πως ισχύει και για σένα. Να πέρασε η σχέση μας σε άλλο επίπεδο? Να παρέμεινε απλά η συμπάθεια? Και τότε γιατί τόσα παθιασμένα φιλιά? Γιατί τόσος αυθορμητισμός, γιατί τόση χαρά να σε δω? Επειδή ήσουν το το άφταστο? Αυτή την οποία δεν χόρτασα? Δεν ξέρω τι να πώ και ακόμα περισσότερο δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Πολλές φορές καλύτερα να αφήνεις τα πράγματα να κυλάνε από μόνα τους και όπως έρθουν. Άλλες φορές καλό είναι να δίνεις βάση σε αυτά που έχεις και όχι σε αυτά που θα ήθελες να έχεις.

Δεν ξέρω καλή μου αλλά μαζί σου ήμουν πάντα προβληματισμένος. Είσαι ένα άτομο που συνέχεια θέλει να είναι σε μια κίνηση, σε μια εγρήγορση, σε μια δραστηριότητα. Εγώ είμαι άνθρωπος που θα κάνω την κίνηση μου αυθόρμητα, επειδή θα μου το επιβάλει η στιγμή, και ο εγκέφαλός μου εκείνη την χρονική στιγμή που θα κολλήσει. Εσύ είσαι του προγράμματος. Πάλι φτάνω στο συμπέρασμα ότι δεν ταιριάζαμε. Γιατί όμως επιμένω σε σένα, γιατί σε σκέφτομαι, γιατί σε ποθώ. Πέρα από το πάθος που σου έχω, ίσως να είναι και το γεγονός ότι μεγαλώνω. Μεγαλώνω δυστυχώς ή ευτυχώς. Αν σας ρωτήσουν ποτέ σε ποιά ηλικία θα θέλατε να βρίσκεστε, απαντήστε στην ηλικία στην οποία ήδη είστε...αυτή είναι η σωστή απάντηση γιατί όλες οι άλλες δεν είναι ευφικτές. Τι είπα τώρα ε??? :).Μεγαλώνω και έχασα το τσογλάνικο στοιχείο που είχα μέσα μου όταν ήμουν πιτσιρικάς. Είμαι πλέον ποιο συναισθηματικός. Δεν θέλω να πληγώσω, να κάνω άτομο να δακρύσει, δεν θέλω να φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση. Περάσανε ήδη 3 μήνες που είμαι σε μια νέα σχέση...και δεν νιώθω ότι είμαι χαρούμενος. Απλά έχω μια καλή παρέα και της συμπεριφέρομαι άψογα πιστεύω. Αλλά, υπάρχουν άπειρα αλλά...
Έγραψα για να γράψω ΑΠΛΑ.

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Αν δεν είσαι χαρούμενος δεν της συμπεριφέρεσαι άψογα. Τι τις πέρασες τις γυναίκες? Ότι δεν καταλαβαίνουν? Θύμωσα λίγο, but you deserve a chance to happiness.
Γλυκά φιλιά
Bluesmartoulis

Sunday, 29 October, 2006  
Anonymous Anonymous said...

Συνεχίζω γιατί το προηγούμενο έφυγε κατά λάθος. You deserve a chance, BUT GIVE IT TO YOURSELF
Ξανά γλυκά φιλάκια
Bluesmartoulis

Sunday, 29 October, 2006  
Blogger iSixtir said...

Είμαι σίγουρος οτι καταλαβαίνει,γιατί ήμουν ξεκάθαρος απέναντι της. Δεν κοροϊδεύω, δεν υποκρίνομαι, είμαι απλά ο εαυτός μου και αυτόν δέχεται και ακριβώς με τον ίδιο τρόπο τη δέχομαι και εγώ. Όσο για την ευκαιρία μου...όταν εμφανιστεί ξανά ελπίζω να το καταλάβω και να την αρπάξω.

Sunday, 29 October, 2006  

Post a Comment

<< Home