We are back on air

Α cappella

James Getting away with it

Are you aching for the blade
That's o.k.
Were insured
Are you aching for the grave
That's o.k.
Were insured

Were getting away with it
All messed up
Getting away with it
All messed up
That's the living

Daniel's saving Grace
She's out in deep water
hope he's a good swimmer

Daniel plays his ace
Deep inside his temple
He knows how to serve her

Were getting away with it
All messed up
Getting away with it
All messed up
That's the living

Daniel drinks his weight
Drinks like Richard Burton
Dance like John Travolta, now.

Daniel's saving Grace
He was all but drowning
Now they live like dolphins

Getting away with it
All messed up
Getting away with it
All messed up
That's the living
Getting away with it
Getting away with it
Getting away with it
That's the living
That's the living

Τώρα που άρχισε και φθινοπωριάζει και η μουσική βοηθάει την γλυκιά μελαγχολία να γίνει μέλι, η βροχή που ήταν πάντα σπαστική και με τσάτιζε από πιτσιρίκο, εκεί πάνω στο βροχερό νησί, μου άρεσε. Ίσως να ήμουν και ο μόνος Έλληνας που δεν είχε ομπρέλα, και πάντα ήμουν μουσκίδι όταν επέστρεφα στο σπίτι μου. Ο βρεγμένος δεν φοβάται την βροχή. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σκοινί και άλλα τέτοια.Με όλες αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου να είναι τόσο ζωντανές και τόσο όμορφες, ναι θα μπορούσα να ζήσω στο κολονήσι έχοντας εσένα στην αγκαλιά μου, έχοντας εσένα δίπλα μου, κρατώντας το χέρι σου, το οποίο μια με κρατούσες με την παλάμη έξω, μια με την παλάμη από μέσα και όταν κρύωνες έβαζες το χέρι σου στην τσέπη του μπουφάν μου. Θυμάμαι πως εκεί που περπατούσαμε σταματούσα σε έφερνα μια γύρα και σε κατέληγα στην αγκαλιά μου να σε φιλάω μέσα στον δρόμο, μέσα στον κόσμο μέσα στην κίνηση. Και το χαμόγελο σου ήταν το φεγγάρι μου και ο έναστρος ουρανός μου. But this belongs to the past now baby.

Αυτό το blog συνειδητοποιώ ότι το κρατάω για εμάς. Σε κρατάω ζωντανή με μηχανική υποβοήθεια? Η απλά κρατώ τις αναμνήσεις μας. Δεν ξέρω τι από τα 2 συμβαίνει δεν με νοιάζει δεν με ενδιαφέρει απλά με κάνει να νιώθω κοντά σου και νιώθω…νιώθω….απλά νιώθω!

Οι βόλτες μας στο Leicester Square, τα μεγάλα cookies από το trocadero, ά ρε cookie…Η βόλτα στο Hyde Park, τα night bus και τα λίγα ξενύχτια μας, η μπύρα στην Pub, το κυριακάτικο φαγητό στο Notting Hill, οι βόλτες και τα ψώνια μας στην Oxford. Ωστόσο έχω και τις άσχημες εικόνες τις οποίες δεν θέλω να θυμάμαι. Αν και όπως πάντα λέγαμε it takes 2 to tango, φέρω την πλήρη ευθύνη για όσο πόνο και όσα δάκρυα έριξες και αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα αντιδρούσα και θα σε είχα διαφορετικά εκείνες τις στιγμές. Ωρίμασα μέσα από αυτήν την σχέση, ωρίμασα μαζί με σένα που από ότι φαίνεται ήσουν πάντα πιο ώριμη. Άλλωστε θεωρώ πως η γυναίκα είναι τις περισσότερες φορές ποιο ώριμη από τον άντρα…Δεν μπόρεσα να σε κρατήσω, εκείνο το κοριτσάκι με τα clipsakia πεταλούδες στα μαλλιά δεν είναι πλέον κοριτσάκι και ας ήθελε να παραμείνει κοριτσάκι. Έχει μεγαλώσει και έχει γίνει μια ώριμη, ζωντανή γεμάτη ενέργεια και δυναμισμό γυναίκα που ξέρει τι θέλει και πώς να το αποκτήσει. Μπράβο σου κοπελάρα μου. Είμαι πολύ χαρούμενος που η μοίρα μας ένωσε για....αρκετό, κάμποσο, λίγο, ελάχιστο χρόνο. Θα ήθελα να έχω μια ζωή μαζί σου. Θα μπορούσα να ζήσω με όλα σου τα ελαττώματα και να ξυπνάω κάθε πρωί και να σου λέω….κυρία μου σήμερα σας αγαπώ περισσότερο από χτες…

Διαβάζω όλα αυτά τα οποία γράφω στον άγνωστο στρατιώτη  σε σένα καλή μου και λέω ότι είμαι πλημμυρισμένος με συναισθήματα. Και αυτό το awakening το οφείλω σε σένα. Η αγάπη είναι ένα υπέροχο συναίσθημα το οποίο θα μπορούσες να το χαρίσεις παντού, σε όλο τον κόσμο, ωστόσο όμως αυτό το δώρο δυστυχώς δωρίζεται μια φορά…μετά είναι απλά μια replica, ένα αντίγραφο. Εσύ ευτυχώς έχεις το original. Ελπίζω να το κρατήσεις κάπου καταχωνιασμένο και όταν ξεσκονίσεις τα ξεχασμένα σου συρτάρια να με βρεις εκεί να σου χαμογελώ.

That’s the living….