Everybody hurts...

Είναι περίεργο το γεγονός σήμερα να νιώθεις ερωτευμένος, να νιώθεις την αγάπη να σε περιτριγυρίζει, να νιώθεις έναν άνθρωπο πως είναι ο άνθρωπος σου…και την επόμενη απλά να σταματάς να νιώθεις έτσι.

Ένα τριαντάφυλλο που το βλέπεις κατακόκκινο και ευωδιαστό να το νιώθεις ζωντανό και ζουμερό και μετά…μετά να το βάζεις ανάμεσα στις εφημερίδες και στα βιβλία για να ξεραθεί, να μείνει τουλάχιστον η ξερή όψη του να σου θυμίζει πώς ήταν όταν το πήρες…

Είναι περίεργη η ζωή, είναι περίεργη η αγάπη, είναι περίεργος ο έρωτας. Θυμάσαι τότε στο θέατρο…αν γνωρίσεις μια φορά την αγάπη και τον έρωτα και τα χάσεις…η ζωή σου δεν έχει γυρισμό. Δεν μπορείς να βρεθείς ξανά στη θέση, τότε που δεν τα είχες, δεν μπορείς να νιώσεις πως ήσουν όταν δεν τα είχες γευτεί.

Τόσα όνειρα, τόσες λέξεις, τόσες ώρες…πήγαν στράφι ? Για μένα όχι δεν πήγε τίποτα στράφι. Έμαθα πολλά για τη γυναίκα. Εσύ ήσουν η πρώτη γυναίκα που πραγματικά ήθελα να έχω δίπλα μου. Εσύ ήσουν η πρώτη που άκουσα…αλλά από ότι φαίνεται δεν άκουσα συνειδητά αυτά που ήθελες να μου πεις. Λατρεύω τη μορφή σου, την μυρωδιά σου, το μυαλό σου, το κορμί σου, τις αντιδράσεις σου και τις δράσεις σου…αλλά όσο και να τα λατρεύω…δεν ταιριάζανε μαζί μου. Με τα πιστεύω μου, με τις δικές μου σκέψεις και πεποιθήσεις.

Έμαθα πως δεν έπρεπε να σου ζητήσω να αλλάξεις τίποτα από αυτά που ήσουν, σκεφτόσουνα, έκανες…Εγώ έπρεπε να αλλάξω, ή εγώ έπρεπε να φύγω. Δεν ταιριάζαμε σαν χαρακτήρες, αλλά θέλαμε ο ένας τον άλλον. Τι περίεργο και αυτό… Δύο άτομα που δεν ταιριάζουν αλλά θέλουν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον.

Μετά από όλα αυτά…δυστυχώς δεν ξέρω τι υπάρχει μετά…φοβάμαι να το πώ…Ο συμβιβασμός. Να συμβιβαστώ με ένα άτομο το οποίο ταιριάζει μαζί μου αλλά δεν το θέλω τόσο πολύ όπως εσένα ? Να περιμένω να περάσει ο καιρός για να ξεχάσω, να συνηθίσω το άλλο άτομο, να αλλάξω εγώ ? Ναι να αλλάξω εγώ. Εγώ που έλεγα πως δεν θα συμβιβαστώ ποτέ…μάλλον πρέπει να συνηθίσω στην ιδέα. Πόσοι άνθρωποι ζούνε μαζί γιατί απλά κάποτε συμβιβάστηκαν ? Η γιαγιά μου λέει, αγόρι μου να βρείς μια κοπέλα που θα σε φροντίζει και να την φροντίζεις γιατί είναι άσχημο πράγμα η μοναξιά. Ρε γιαγιά μήπως έχεις δίκιο τελικά….