Ending the end with a sandly ending monologue (2)

Yes I want you to be happy. Θέλω να περνάς καλά, αυτό δεν μου απαγορεύει όμως να είμαι απογοητευμένος μαζί σου, μαζί μου με όλους. Πίστευα ότι είσαι αληθινή και εσύ και η αγάπη σου. Τώρα το μόνο που κατάφερες και είναι πραγματικά άθλος, είναι να σκοτώσεις την αγάπη που είχα μέσα μου. Τόση αγάπη πέθανε...Κρίμα, μου έδινε δύναμη και όρεξη να σκέφτομαι. Τώρα απλά μονολογώ χωρίς να σκέφτομαι. Τέτοια πληγή σου είχα αφήσει και την λαμβάνω τώρα και εγώ? Χίλιες φορές συγνώμη, αλλά τώρα πλέον γνωρίζω ότι ο πόνος σου δεν ήταν αληθινός. Αναμένω και εγώ με τη σειρά μου το πέρασμα του χρόνου.

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρόςΣε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνειΜα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώΚάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνηΘέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχόςΕνα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνειΚάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεόςΜες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοιΠοιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλόΠοιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλιΠοιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δωΠες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλιΣε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψόΠοιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάληΠοιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δωΠες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλιΤο όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώΣήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνειΜια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανόΤο ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνειΘέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχόςΕνα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνειΚάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεόςΜες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοιΠοια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιάΠοια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνιΠοια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριάΠες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλιΠοια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιάΠοια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάληΠοιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντάΠες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλιΠοιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουνΠοια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτηΠοια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντούΠες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι

Τρύπες

Καινούρια Ζάλη